Borelioza – ze zwierząt na ludzi

Borelioza zwana również „krętkowicą” lub „chorobom z Lyme” jest najpoważniejszą w skutkach infekcją zakaźną przenoszoną przez kleszcze. Ich ulubione miejsca to łąki oraz pogranicza liściastych i iglastych lasów. Kiedy rozpoznają „ofiarę” po charakterystycznym zapachu zawartego w pocie, kwasu masłowego, spadają, by przytwierdzić się do skóry. Jednak infekcje przenoszą najczęściej nie tyle dorosłe kleszcze, co ich nimfy, będące formą pośrednią między larwą, a dojrzałym osobnikiem. Są one bardzo agresywne, przez co wyjątkowo niebezpieczne. Do zakażenia chorobą może dojąć właśnie na skutek ukąszenia tego niewielkiego (rozmiarem dorównuje główce od szpilki), aczkolwiek groźnego pajęczaka. Jeśli tak się stanie, zaatakowana zostanie nie tylko skóra, ale i narządy wewnętrzne. Pojawią się rumieniowe wykwity, zapalenie korzonków, opon mózgowo-rdzeniowych, nerwów czaszkowych czy obwodowych. W przypadku kiedy objawy zostaną rozpoznane niemal od razu po wystąpieniu, istnieje duża szansa na wyleczenie. Szczególnie prosty do zwalczenia jest pojawiający się na samym początku, rumień skórny. Sytuacja komplikuje się, jeśli u chorego dojdzie do późniejszych, dużo groźniejszych powikłań.
Kleszcze przenoszą boreliozę z myszy, nornic oraz zwierząt wolno żyjących takich jak: jeleń, sarna czy wilk. Niestety nie sposób zabezpieczyć się przed tą infekcją, gdyż aktualnie nie istnieje żadna, opracowana w tym kierunku szczepionka. Jedyne co można zrobić to zaszczepić się przeciw groźnemu, aczkolwiek niezwykle rzadkiemu skutkowi tego schorzenia, jakim jest odkleszczowe zapalenie mózgu. Prócz tego, boreliozie należy zapobiegać na własną rękę. Staranne osłanianie ciała, stosowanie środków przeciwkleszczowych czy skrupulatne oglądanie skóry po każdym spacerze to tylko kilka sposobów na uniknięcie tej niebezpiecznej infekcji.
Prawdziwa plaga boreliozy ma miejsce w wiosenno-letnich miesiącach, w okresach od maja do października oraz w czerwcu, lipcu i sierpniu. Największa zapadalność na to schorzenie występuje na Podlasiu. Z infekcją walczy się głównie za pomocą antybiotyków m.in. penicyliny i cefalosporyny. Rodzaj terapii uzależniony jest od postaci i długości trwania zakażenia.

Zobacz więcej >>